Z początkiem kwietnia wystartowała internetowa platforma z kinem krótkometrażowym This is Short. Współtworzą ją cztery festiwale zrzeszone w European Short Film Network, w tym poznański Short Waves Festival. Po pierwszych trzech tygodniach muszę przyznać, że to propozycja wyjątkowa na tle podejmowanych w pandemii prób przenoszenia kina artystycznego do internetu.
W tym roku prawie wszystkie nagrody krytyków i publiczności w kategorii filmu nieanglojęzycznego, od Złotego Globu począwszy i na Oscarze pewnie skończywszy, zbiera koreańska wersja american dream - o filmie Minari pisze Przemysław Toboła.
Są reżyserzy filmowi, którzy nie uznają odstępstw od scenariusza, są też tacy, którzy pozostawiają aktorom przestrzeń do improwizacji. Jednak nawet ci pierwsi przyznają, że głupotą byłoby sztywne trzymanie się skryptu, kiedy w obsadzie znajdował się Robin Williams. Podejmowanie jakichkolwiek prób utemperowania tego aktorskiego geniuszu byłoby niczym innym, jak zbrodnią dokonaną na zdrowym rozsądku.
Każdy twój oddech to solidna porcja kina psychologicznego zręcznie zmiksowanego z thrillerem i elementami dramatu - w sam raz dla fanów Notatek o skandalu Richarda Eyre'a czy Fatalnego zauroczenia Adriana Lyne'a.
- Myślę, że to film o festiwalu, jego organizatorach, widzach i artystach w czasie pandemii. O dynamicznie zmieniającej się sytuacji, o oczekiwaniach i tęsknotach. O radości ze spotkania z żywą kulturą - mówi Agnieszka Nawrocka, reżyserka i scenarzystka filmu dokumentalnego Malta w czasie zarazy.
Kolumbia w obiektywie współczesnych twórców filmowych naznaczona jest wyrazistym dualizmem - ogromne przestrzenie opanowane przez naturę, przywodzące raj na ziemi, wyraźnie kontrastują ze złem i okrucieństwem wojny, która toczy się w cieniu górskich szczytów, w pobliżu rwących rzek czy w zakamarkach gęstej dżungli. Nie inaczej jest w Monosie Alejandra Landesa.
W życiu prywatnym Sylwia próbuje dorównać ideałowi, który stworzyła na potrzeby tłumu followersów. Ale nie najlepiej jej to wychodzi - o filmie Sweat pisze Bartosz Żurawiecki.
Viggo Mortensen w podwójnej roli: aktorskiej i - po raz pierwszy - reżyserskiej sprawdził się w Jeszcze jest czas więcej niż znakomicie. Kroku dotrzymuje mu Lance Henriksen, z którym wspólnie stworzyli przejmującą opowieść o utracie zdrowia, samotności, odchodzeniu i próbie przebaczenia wieloletnich krzywd i zaniedbań.
Wedle przypowieści pewien człowiek uratował żmiję od śmierci, następnie zaopiekował się nią i pomógł wrócić do zdrowia, a ta w akcie niewdzięczności zadała mu śmiertelne ukąszenie. Na pytanie konającego, dlaczego to zrobiła, odpowiedziała: sam jesteś sobie winien, wiedziałeś, że jestem żmiją. Po seansie Czarownicy miłości można dojść do wniosku, że z wiedźmami jest jak z mitycznymi żmijami - niezależnie od twoich intencji lepiej żebyś nie miał z nimi nic do czynienia.
Jest duńskim kandydatem do Oscarów i wiele wskazuje na to, że może amerykańską statuetkę zdobyć. Swoim klimatem świetnie wpisuje się bowiem w pandemiczne nastroje ostatnich miesięcy - o filmie Na rauszu pisze Bartosz Żurawiecki.
Wyróżnione na Festiwalu w Gdyni 2020 Każdy ma swoje lato Tomasza Jurkiewicza to wzbudzająca uśmiech pocztówka z wakacji w małym miasteczku. Polska w pigułce, którą każdy z nas już kiedyś widział i której mniej lub bardziej boleśnie doświadczył.
Kiedy myślę o perkusji w kontekście kina, od razu przychodzą mi do głowy oscarowy Whiplash, krótka scena z perkusistą w Birdmanie, a także Iggy Pop opowiadający w Gimme Danger Jarmuscha o przyczepie kempingowej, w której za młodu mieszkał z rodzicami i w której dawał upust rozsadzającej go energii, waląc pałeczkami w bębny i talerze. Do tego zestawu dołącza Sound of Metal, choć w dość przewrotny sposób - tutaj bowiem mamy do czynienia z instrumentem, którego poza początkowymi scenami praktycznie nie słychać.
- W dzień serwuje kawę w hipsterskiej kafejce, za to w weekendową noc rusza na podbój kolejnych dobrze ubranych mężczyzn, pijących po pracy z kumplami - o filmie Obiecująca. Młoda. Kobieta pisze Przemysław Toboła.
Niespieszne, proste, pozbawione brawurowych efektów, momentami wręcz monotonne i nudne. Takie są Nowiny ze świata Paula Greengrassa. A jednak film ten nosi w sobie niezaprzeczalny urok. Prawdopodobnie za sprawą dwójki głównych aktorów: 64-letniego Toma Hanksa i 13-letniej Heleny Zengel.
Niby struktura narracyjna jest rozerwana niczym szmacianka przez dzikie zwierzę, a jednak trudno nie zachwycać się poszczególnymi scenami. Niby fabuła jest dziurawa jak ser szwajcarski, a logika kuleje, ale jakimś cudem pod koniec wyłania się z tego całkiem sensowna całość. Gdyby Ema była statusem związku na Facebooku, bez wątpienia miałaby kategorię: "to skomplikowane".
Piosenki Portera to nieśmiertelne źródło zwrotów i idiomów, które każdy zakochany powinien sobie przyswoić. Gra słów i skojarzeń powoduje zawrót głowy przy próbie tłumaczenia z angielskiego na inny język - o filmie De-Lovely pisze Przemysław Toboła.
Głównym bohaterem tej opowieści, w której odbija się latynoska kultura macho, jest 20-letni Jaime. Kinomanom debiut Muñoza skojarzy się zapewne z głośnym swego czasu, nominowanym do Oscara francuskim dramatem więziennym Prorok Jacquesa Audiarda - o filmie Książę pisze Bartosz Żurawiecki.
Wykopaliska oparte na podstawie powieści Johna Prestona pod tym samym tytułem to melancholijna i pouczająca biografia niezwykłego człowieka i niezwykłego odkrycia. W tle zbliżająca się wielkimi krokami druga wojna światowa, a więc historia dziejąca się tu i teraz, na pierwszym planie historia zamierzchła - wcale nie mniej ważna.
- Jeszcze w 2019 roku zaczęliśmy współpracować na poziomie programowym z trzema festiwalami: International Short Film Festival Oberhausen, Go Short; International Short Film Festival Nijmegen i Vienna Shorts; International Short Film Festival. Po wybuchu pandemii postanowiliśmy te kontakty przenieść na kolejny poziom - mówi Emilia Mazik*, dyrektorka artystyczna Short Waves Festival. Cztery festiwale planują uruchomić platformę This Is Short, która zacznie działać 1 kwietnia.
Jeśli planujesz zacząć przygodę z nurkowaniem, to po obejrzeniu tego filmu prawdopodobnie postanowisz poszukać sobie innego hobby. Pod powierzchnią to thriller rozgrywający się w głębinach wody, który chwyta za gardło i trzyma dopóty, dopóki nie zabraknie ci powietrza.
