Rzecz rozgrywa się w miejscowości położonej w Pirenejach. Damien (Kacey Mottet Klein, którego możemy oglądać również w innym filmie wchodzącym na nasze ekrany - Zatrzymać) pochodzi z tzw. dobrej rodziny. Jego matka, Marianne (Sandrine Kiberlain) jest lekarką, ojciec wojskowym. Do klasy chłopca trafia czarnoskóry Thomas (Corentin Fila), adoptowany syn rolników mieszkających wysoko w górach. Droga do szkoły codziennie zajmuje mu trzy godziny.

Młodzieńcy od początku drą ze sobą koty. Buzują im hormony, są wobec siebie aroganccy i agresywni. Biją się i obrzucają nawzajem obelgami. Grozi im nawet, że wylecą ze szkoły. Marianne wpada więc na pomysł, by Thomas pomieszkał przez jakiś czas w jej domu. To oczywiście generuje kolejne konflikty między dorastającymi nastolatkami. Jednocześnie, coraz wyraźniej widać, że Thomasa i Damiena łączy obopólna fascynacja, do której nie chcą się przyznać.

Techiné uważnie śledzi dynamikę ich relacji, przechodzącej od nienawiści do miłości i pożądania. To, że udaje mu się bez fałszu pokazać chmurne i durne lata młodości, jest zasługą zarówno jego świetnego warsztatu reżyserskiego, jak i naturalnej, szczerej gry obu odtwórców głównych ról.

Na tle innych filmów tego reżysera - często gorzkich, poddających niedoświadczonych, wchodzących w życie bohaterów bolesnym próbom, ten jest wyjątkowo pogodny (mimo kilku ciemnych epizodów) i optymistyczny. Wygląda na to, że ponadsiedemdziesięcioletni reżyser, od lat przyglądający się młodości, odnalazł w niej wreszcie swoją sérénité.

Bartosz Żurawiecki

• Mając 17 lat (Quand on a 17 ans)
• scen. i reż. André Téchiné
• premiera 16 września