Wiemy doskonale, jak niezwykłą artystką, poetką i autorką tekstów piosenek była Agnieszka Osiecka. Jej wpływ na polską kulturę - muzykę, literaturę, a nawet teatr - był i nadal jest niezmiernie głęboki. Twórczość Osieckiej emanuje nie tylko zręcznością językową, lecz również głębokim wglądem w ludzką naturę. Osiecka była mistrzynią metafory, splatającą słowa w taki sposób, który poruszał ludzkie serca i umysły - jest on ucztą dla ducha, ale i rozumu. Jej teksty, misternie tkane gobeliny, skrywają wachlarz emocji, obrazów i symboli, przenikających przez warstwy codzienności, dotykając uniwersalnych prawd życiowych oraz spraw istotnych.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów jej twórczości jest sposób, w jaki Osiecka przekuwała swoje obserwacje życia codziennego w poezję i piosenki, co pokazała choćby w utworach Piosenka o okularnikach, Pamiętajcie o ogrodach, Kochankowie z ulicy Kamiennej czy W żółtych płomieniach liści. Nie bała się poruszać trudnych tematów - miłości, samotności, zmierzchu ludzkich marzeń. Jej teksty, pełne subtelności i ironii, często balansowały na granicy bólu i urody, ukazując dychotomię piękna i brzydoty ludzkiego doświadczenia. To dlatego jej utwory przemawiają do wszystkich, którzy kiedykolwiek doświadczyli miłości, straty, tęsknoty czy nadziei.

Przez długi czas Osiecka była głosem swojego pokolenia - artystką, która umiała uchwycić ducha swojej epoki. Jej twórczość przyciągała najlepszych muzyków i wykonawców, a sama Osiecka stawała się ikoną nie tylko dla fanów poezji i muzyki, lecz także dla tych, którzy doceniali jej wkład w kształtowanie współczesnej kultury. To dlatego tak ją cenimy - jako artystkę, która potrafiła uchwycić esencję ludzkiego doświadczenia i uczynić je wiecznym. Nic dziwnego, że na polskim rynku muzycznym wciąż pojawiają się projekty inspirowane jej twórczością. Seweryn Krajewski, Andrzej Zieliński, Maryla Rodowicz, Andrzej Kurylewicz i Katarzyna Nosowska - to tylko kilka nazwisk, które postanowiły zinterpretować jej twórczość na swój sposób.

Jednym z nowszych, a zarazem najciekawszych tego przykładów, jest projekt "Osiecka Jazzowo" - wspólny, rozpoczęty w 2016 roku przez wokalistkę Natalię Lubrano oraz gitarzystę i basistę Krzysztofa Żesławskiego, którzy nadają piosenkom Agnieszki Osieckiej nowe, jazzowe formy, wydobywając z nich coś, co niewątpliwie mogło umknąć nawet bardziej wytrawnym koneserom jej twórczości. Żesławski popularyzuje ją nie od dziś - jako kierownik Festiwalu Twórczości Agnieszki Osieckiej "Bardzo Wielka Woda" we Wrocławiu, ale również jako muzyk. W ramach swojego tria koncertuje z Olkiem Miśkiewiczem (fortepian, akordeon) i Michałem Polakiem (perkusja).

W ramach projektu panowie występują z wokalistką, która dziś określana jest już gwiazdą polskiego jazzu - Natalia Lubrano ma na koncie wiele sukcesów, m.in. wygraną na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, a wspólnie z grupą The Lions znalazła się w finale dziesiątej edycji telewizyjnego programu Must Be the Music. Tylko muzyka. Jej głos można usłyszeć na kilkudziesięciu albumach takich artystów jak Andrzej Smolik, Renata Przemyk, Novika, Maria Peszek czy Paulina Przybysz. Teraz powraca do współpracy z Żesławskim, by zaprezentować swoją wizję piosenek Osieckiej. Trudno się jej nie porwać.

Sebastian Gabryel

• Osiecka Jazzowo: Natalia Lubrano & Krzysztof Żesławski Trio
• 13.04, g. 19
• Scena na Piętrze
• bilety: 70-80 zł

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2024