Piaskun (bo tak w języku polskim nazywany jest tytułowy Sandman), jak pisze w opowiadaniu artysta, "to taki niegodziwiec, który przychodzi na zawołanie, kiedy dzieci spać iść nie chcą, i rzuca im garściami piasek w oczy, aż dopóki z głowy nie wyjdą; wtedy je pakuje do worka i niesie na księżyc dla swoich dzieci. Te zaś nie wyłażą nigdy z gniazda, i mają jak sowy ogromne dzioby zakrzywione, którymi łapczywie zjadają owe oczy, powydzierane nieposłusznym dzieciom".

Gintarė Radvilavičiūtė, reżyserkę spektaklu, w historii o młodym człowieku dotkniętym obłędem na skutek traumatycznego epizodu z dzieciństwa zafascynował temat człowieka zawieszonego między rzeczywistością a fantazją, świadomością i podświadomością. Twórcy zapowiadają, że w teatrze opowieść o balansowaniu między życiem i śmiercią oraz ciągłej ucieczce przed demonami własnej duszy zostanie przedstawiona poprzez nieustanne transformacje aktor-lalka i przenikanie manekina w ciało tancerza-animatora. Artystyczna koncentracja na stronie wizualnej oraz dźwiękach celowo powodować ma niedopowiedzenia i pozostawiać odbiorcę w niepewności, podobnie jak uczynił to E.T.A. Hoffmann wobec czytelnika.

Widzów, którzy uczestniczyli w chociaż jednym wydarzeniu prezentowanym w ramach organizowanego przez Teatr Animacji Festiwalu "Konteksty" do teatru formy adresowanego do dorosłych zachęcać nie trzeba. Zapewne wiedzą oni, że na poznańskich scenach gościnnie występują tylko wybitni artyści, a ich wspaniałe spektakle pozostają w pamięci na długo i wielokrotnie powracają w dyskusjach dotyczących sztuki lalkarskiej. Natomiast osoby mylnie przekonane, że teatr lalek to forma sztuki przeznaczona jedynie dla dziecięcej publiczności, aby zmienić zdanie, koniecznie muszą obejrzeć spektakl "Sandman".

Maria Maczuga

• "Sandman"
• spektakl gościnny Vilniaus Teatras Lėlė (Litwa, Wilno)
• dla widzów 15+
• 23.02, g. 18
• bilety 25/30 zł (do kupienia w CIM)