Zemsta nietoperza
Operetka w 3 aktach
Opis
Libretto Karl Haffner & Richard Genée
na podstawie sztuki Rodericha Benedixa Das Gefängnis
i wodewilu Henri Meilhaca i Ludovica Halévy'ego Le Réveillon
Polska wersja językowa w tłumaczeniu Juliana Tuwima
Pomysł Krzysztofa Szanieckiego, by akcję "Zemsty nietoperza" umieścić na luksusowym statku, jest próbą odnalezienia operetkowej konwencji w konkretnych, współczesnych realiach. Pasażerowie zdają się przejawiać skłonność do przesady w doznawaniu licznych przyjemności oraz działają usprawiedliwieni wakacyjnym odpustem, pozwalającym przekraczać granice przyzwoitości. Stają się bohaterami towarzyskich intryg, które przeżywają nad wyraz intensywnie i nierzadko w szampańskim nastroju niekończącej się zabawy. Szeroki uśmiech staje się maską, pod którą skrywane są nieujawniane publicznie troski i niepowodzenia, niewygodna i stresująca codzienność, pozostawiona na stałym lądzie, a niekiedy także mdłości i bóle głowy, wynikające z nadmiaru wrażeń, upojenia lub choroby morskiej. W teatrze konwencja ujawnia jednak sztuczność tej rzeczywistości i pozwala przyjrzeć się jej z przymrużeniem oka. Dzięki temu powszechny brak akceptacji i moralne potępienie zastępuje empatia, a lęk przed ośmieszeniem i towarzyską hipokryzję tłumi poczucie humoru i zdrowy dystansem. Śmiech jest szczerą, spontaniczną i oczyszczającą reakcją publiczności - niechaj więc operetka Johanna Straussa-syna będzie okazją do radosnego, wspólnego przeżywania.