- Pytamy, jaka powinna być szkoła. Pokazujemy relację nauczycieli z państwem na przestrzeni ostatnich 150 lat i teoretycznie kończymy na 2019 roku. To ważny punkt najnowszej historii szkolnictwa - strajk nauczycielski - mówi Anna Pikuła*, współkuratorka wystawy Jak robić szkołę? w Galerii Śluza.
- Ta wystawa ma być lekkim wyłamaniem z konwencji przedstawiania obrazów Malczewskiego. Ma zwrócić uwagę na niepewność tego bycia w miejscu - mówi Pawełem Napierała*, kurator wystawy obrazów Jacka Malczewskiego Idę w świat i trwam w Muzeum Narodowym w Poznaniu.
Lech Poznań to coś więcej niż klub. To zjawisko społeczne, które Radosław Nawrot nazwał kiedyś "lechizmem". Zdjęcia z serii W górę serca! 100 lat KKS Lech Poznań w technice stereofotografii od 1 grudnia prezentować będzie Fotoplastykon Poznański.
W zbiorach Gabinetu Numizmatycznego Muzeum Narodowego w Poznaniu znajduje się aż 260 tysięcy muzealiów, co czyni ją jedną z trzech najważniejszych kolekcji numizmatycznych w Polsce. Na wystawie przedstawiono 1500 muzealiów - monet, reliefów i medali, w tym dzieła współczesnych wielkopolskich artystów medalierów, z Józefem Stasińskim, Anną Krzymańską i Józefem Kopczyńskim na czele.
Obiekty z pogranicza sztuki i designu w towarzystwie jaskrawych mebli w galerii zbudują barwny Living Room - pokój dzienny do celebracji piękna w życiu, do walki z jesiennym spleenem. A wszystko to w Pracowni VZORY już od 25 listopada.
Wybory rozpalają debatę publiczną na długo przed dniem głosowania. Dotyczy ona nie tylko kandydatów, biorących udział w wyborach, ale również zasadności głosowania i znaczenia każdego głosu jako elementu, który wpływa na dalsze losy państwa. Podziały polityczne i spory sprawiają jednak, że temat ten może wydawać się mało wdzięczny i naznaczony powstałymi wokół napięciami. Czy jednak można podejść do niego inaczej?
Tegoroczna edycja Konkursu im. Marii Dokowicz była wyjątkowa, bo gromadziła prace dwóch roczników dyplomantów - z 2021 i 2022. Motywem przewodnim był eksperyment, który - jak zaznacza kurator pokonkursowej wystawy Maciej Kurak - jest elementem twórczości umożliwiającym sformułowanie nowych sposobów komunikacji, co z kolei staje się elementem kształtowania kultury.
Choć skrajności najczęściej bywają zgubne, zdarzają się sytuacje, w których ta zguba może okazać się fascynująca. Na takie właśnie poszukiwania zaprasza nas Muzeum Sztuk Użytkowych, w którym od połowy października dostępna jest wystawa Wiele / Niewiele. Dwie drogi myślenia w projektowaniu graficznym, przedstawiająca kontrast pomiędzy horror vacui i amor vacui.
W Poznaniu trwa właśnie Wielkopolski Festiwal Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki - jeden z najważniejszych lokalnych festiwali poświęconych refleksji nad kondycją fotografii. Wystawy i wydarzenia towarzyszące odbywają się na terenie Poznania i okolic, w tym w Centrum Kultury Zamek, w Galerii pf, w której sam Zjeżdżałka pracował w latach 1998-2003.
- Zwiedzający mogą nie tylko poznać historię Enigmy, szyfrów, ale i zmierzyć się z tym, z czym mierzyli się kryptolodzy. (...) Tylko u nas można też zobaczyć kopie cyklometru, bomby Rejewskiego i płacht Zygalskiego - a więc polskich urządzeń, które służyły walce z Enigmą. No i oryginalną Enigmę - mówi Piotr Bojarski*, kierownik Centrum Szyfrów Enigma, które obchodzi w tym miesiącu rocznicę swojej działalności.
Od Zbąszynia do Konina i od Piły po Kalisz. Oczywiście z mocną reprezentacją w stolicy regionu. Już 14 października rusza kolejna edycja Wielkopolskiego Festiwalu Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki. Festiwalu nietypowego, będącego raczej przeglądem artystycznym niż wielką radosną fiestą zwieńczoną imprezą i muzycznymi bachanaliami. I próżno w nim szukać zagranicznych headlinerów. W końcu organizatorzy zapraszają na wycieczki do lokalnych galerii sztuki.
Happy Family, poradnia domowa to wystawa będąca swoistym podsumowaniem rodzinno-badawczego projektu prowadzonego przez Karolinę Balcer, artystkę wizualną eksplorującą obszary takie jak malarstwo, wideo, tekstylia czy architektura. Balcer pracę nad projektem zaczęła w 2020 roku - punktem wyjścia była próba zrozumienia tego, w jaki sposób uzależnienie i zaburzenia jednego członka rodziny wpływają na pozostałych. Bohaterami projektu są: Aleksandra (mama, żona), Karolina (córka, siostra), Sławomir (mąż, tata) i Filip (syn, brat).
Eksponowane na wystawie fotografie Korpala wyzwalają grę znaczeń oscylującą wokół dwóch stanów organizmu: żywotności i postępującej martwoty.
Dobrostan to inspiracja dla współczesnego świata projektowego. To także formuła stwarzająca nowe możliwości wykorzystywania potencjału wzornictwa. Na wystawie design zyskuje dodatkową funkcję - zmusza nas do autorefleksji, czym zbliża się do sztuki.
Sztuka nie da nam gotowych odpowiedzi, nie nasyci ani nie ogrzeje. A mimo to czujemy jej oddziaływanie, sztuka ma swoją rolę w budowaniu rzeczywistości i naszego stosunku do świata.
Czy w galeriach jest jeszcze miejsce na malarstwo surrealistyczne, które stanowi wariację na temat świata, który w swojej materialności wydaje nam się znajomy, a jednocześnie jest tak odmienny od tego, co znamy? Jak się okazuje - tak.
Sztuka każe postrzegać kreację w dwójnasób. Z jednej strony mamy koncepcję, coś co zakłada konkretne działanie i przewiduje jego efekty. Od koncepcji przechodzimy do realizacji określonych założeń. Z drugiej jednak strony myślimy o tworzeniu jako akcie wymykającym się pewnym wyznaczonym ramom. Sztuką rządzi również przypadek i nieprzewidywalność. Czy istnieją kwestie oczywiste w kontekście form przestrzennych?
- Design ma funkcję zbliżoną do sztuki, zachęca do refleksji. Ta wystawa nie jest tylko o komforcie. W chwili jego braku potrafimy namierzyć czym on dla nas jest. Potrzebna jest nam jednak różnica - mówi Agata Kiedrowicz*, kuratorka wystawy głównej Poznań Design Festiwal Laboratorium Dobrostanu.
Twórcy Poznań Design Festiwalu postrzegają design jako sposób myślenia i twórczego rozwiązywania istotnych społecznie oraz ekologicznie problemów, czym zwracają uwagę osób zainteresowanych projektowaniem. Kolejna odsłona wydarzenia odbędzie się na przełomie września i października.
Zapach starego papieru, miękkość stawianych kroków, głębia zdobiącej ściany zieleni i ramy. Różniące się wielkością i kolorem, czasem czarne, najczęściej jednak jasne, drewniane, wyraźnie odcinające się od ciemnego tła. A w nich - tryumf talentu, spojrzenia, kreski. Tryumf koloru.
