Місто Познань

- Nie wszyscy mają przestrzeń do wielkich formatów, ale też nie wszyscy mają możliwość brudzenia, które jednoznacznie kojarzy się z malowaniem. Stąd często dzieci wybierają teraz format A4 i ołówek, bo wtedy "pracownia" zmieści się na biurku. Muszę je zachęcać, by wstały z krzesła, wróciły do sztalugi i ponownie zmierzyły się z większym formatem - mówi Sylwia Chudy-Leśnik* prowadząca pracownię malarską tARTak w CK Zamek. Od 20 kwietnia w jego holu będzie można zobaczyć wystawę Zestawienie 2021, pokazującą powstałe podczas tych zajęć prace uczestników.

- Ci, którzy teraz są dziećmi, pewnego dnia przecież przejmą ster i pokierują naszym światem, jeżeli coś z niego jeszcze zostanie - powiedziała w 1978 roku Astrid Lindgren, odbierając Pokojową Nagrodę Księgarzy Niemieckich we Frankfurcie. Jej słynna mowa stała się podstawą wystawy Żadnej przemocy! Pokój na świecie według Astrid Lindgren, poświęconej problemowi przemocy wobec dzieci.

- Książki Astrid Lindgren wydajemy od początku istnienia Wydawnictwa Zakamarki. To popularna autorka książek dla dzieci, ale była też niezwykłą postacią, jeśli chodzi o jej aktywność społeczną - mówi Katarzyna Skalska. Od środy w Centrum Kultury Zamek można oglądać w Holu Wielkim wystawę Żadnej przemocy! Pokój na świecie według Astrid Lindgren.

Niedawno minął rok, od kiedy zmagamy się z pandemią. Muzea i galerie były przez znaczną część tego czasu zamknięte. Są zamknięte i teraz i póki co nie można się spodziewać, że w najbliższym czasie zostaną otwarte bez ograniczeń. Warto więc  zapoznać się z wystawami, które mimo wszystko są dostępne i - chociażby kliknięciami - wspierać poznańskie instytucje wystawiennicze.

Czy fotograf Bogdan Konopka bał się ludzi? A może w jego wizji świata byli oni po prostu zbędni? Prace Konopki, prezentowane do połowy marca w otworzonych po remoncie gościnnych progach ulokowanej na Jeżycach WBPiCAK, stawiają więcej pytań, niż zostawiają odpowiedzi.

Czwarta odsłona projektu Bieguny - dialogi młodych: INNY konfrontuje widza z dwiema grupami wykluczonymi z głównej narracji - mieszkańcami wsi oraz imigrantami. Marta Markiewicz i Melanie Wróblewska przygotowując prace na wystawę wykorzystały elementy badań socjologiczno-antropologicznych, w których zrezygnowały z zimnego obiektywizmu na rzecz empatii, częściowo przyjmując optykę Innego.

Tegoroczna edycja wystawy Znane/Nieznane prezentującej nowe dzieła studentów Pracowni Otwartych Interpretacji Sztuki jest humanistyczną prowokacją do intelektualnych łamigłówek. Autorzy zamontowali w pracach progi zwalniające zmuszające odbiorcę do trochę większego wysiłku. I nie chodzi tu tylko o wciągnięcie go w grę w rozpoznawanie znanych dzieł z historii sztuki, ale i zapytanie go o sens takiej rozrywki.

Bariera dzieląca cywilizowanego humanistę od mordercy w amoku zabijania zdaje się zanikać na wystawie Andrzeja Okińczyca W Imię Boga Jedynego. Nie jesteśmy w stanie wskazać personaliów katów, a ofiary stały się bądź staną się wkrótce anonimowe. Obserwując z przerażeniem bezduszność mechanizmu ludobójstwa, nowych zbrodni z nienawiści w wieku XXI, poznański artysta sięga w osłupieniu w przeszłość, przewidując zarazem nadciągającą apokalipsę. Dostrzega ją w oznakach odradzających się w Europe populizmu, faszyzmu i fanatyzmu.

Czy wystawa XIX-wiecznej sztuki polskich mistrzów pokroju Jana Matejki czy Jacka Malczewskiego ma dziś szansę powodzenia i przyciągnie do muzeum publiczność, w tym także tę młodą? Czy takie malarstwo jest jeszcze dla nas nośnikiem treści, które jakkolwiek jesteśmy w stanie odnieść do naszej rzeczywistości?

- Poziom empatii jakie oferuje szczęśliwe zwierzę jest gigantyczny. Od psów można się wiele nauczyć - mówi Bolesław Chromry*.-  Dla mnie zwierzęta domowe pozwalają wygramolić się choć trochę z nędzy bycia sobą, z własnego egoizmu. Kiedy jest zwierzę w domu, to powinno się regularnie zapominać o własnej ukochanej wygodzie, w której jesteśmy zanurzeni w ramach naszej kultury - dodaje Bartosz Zaskórski**. Ich wystawa Psizm zostanie otwarta w piątek w Galerii Łęctwo.

- Patrząc na deformacje których jest bardzo dużo w moich pracach możemy nie tylko odczuwać to, co widzimy jako zaburzenia fizyczne, ale również i deformacje psychiczne - mówi artystka Maja Kozłowska*, której debiutancka wystawa Pożytek nieużytecznego zostanie otwarta w środę 17 marca w Galerii Scena Otwarta UAP.

Pod numerem 49 przy ul. Św. Marcin mieścił się niegdyś zakład rusznikarski, a więc przestrzeń, w której wywarzano, naprawiano i konserwowano ręczną broń palną. Zazwyczaj pracę tę wykonywał specjalista z uprawnieniami czeladnika, a jego rzemiosło wiązało się z wieloletnimi praktykami w zawodzie. Obecnie znajduje się tu Galeria Skala, w której niebawem będzie można zobaczyć wystawę, nawiązującą do historii tego miejsca. 19 marca odbędzie się tu wernisaż wystawy Skład broni w realizacji Karoliny Babińskiej i pod kuratelą Jagny Domżalskiej.

Polskie malarstwo XIX wieku to rzecz specyficzna. Oto bowiem w latach niewoli powstała sztuka na wskroś narodowa, a równocześnie różnorodna - tak pod względem formy, jak i podejmowanych przez artystów tematów. W związku z tym powstałe w tym czasie dzieła prowokują do licznych refleksji - na temat sztuki, roli artysty, ale też postaw jednostki i społeczeństwa przyjmowanych w trudnych momentach.

O kontrastach, nieuporządkowanych kompozycjach tworzących wewnętrzny sens i abstrakcji, która może być zgodą na rzeczywistość - Galeria Piekary zaprasza na wędrówkę po linearnym świecie Świeszewskiego.  

- Rozciągniecie pracy nad wystawą sprawiło, że nie miałyśmy jednego pomysłu, którego trzymałybyśmy się przez cały ten okres. To była bardzo długa oś gdybania, metoda wielu prób i jeszcze większej liczby błędów - mówi Melanie Wróblewska*. - Praca nad wystawą mogłaby równie dobrze trwać przez następny rok, a w międzyczasie nasza koncepcja ciągle by się zmieniała - dodaje Marta Markiewicz**. Artystki wzięły udział w 4. edycji projektu Bieguny. Dialogi młodych, a ich wystawę można oglądać do 28 marca w Galerii Miejskiej Arsenał.

Na wystawie Obrazy, słowa, książki w Archiwum Idei profesor Jarosław Kozłowski ukazuje tekst i książkę artystyczną jako nie tylko medium wyrazu, ale i środek do prowadzenia strategii opartej na kontestacji. Praca ze słowem i drukiem, wydawanie innowacyjnych, konceptualnych druków rzadkich, stało się w latach 70. ubiegłego wieku odpowiedzią na sytuację świata sztuki, który twórcy zbuntowani przeciw jego regułom postrzegali jako skostniały, elitarystyczny, wręcz cyniczny. Ten obieg na Zachodzie stał się skompromitowany przez kapitalizm, w Polsce natomiast przez zideologizowanie i konformizm.

Sylwester w Czarnobylu, wycieczka do Zony, kolejna gra, powieść i film inspirowane wydarzeniami z 26 kwietnia 1986 roku lub umiejscowione w apokaliptycznej scenerii Strefy Wykluczenia. Gdyby to podsumować powiedzielibyśmy, że - funkcjonujący już jak słowo-klucz, nośnik konkretnych znaczeń - Czarnobyl - świetnie wpisał się w kulturę popularną. Czy przy okazji nie zapomnieliśmy, czym był?

- Fotografując małpy naczelne chciałem pokazać emocje. Do swoich fotografii nie daję jednak klucza. Wolałbym sprawdzić, jak odczytają je inni ludzi. Przez te lata, gdy cykl inHUMAN był prezentowany w różnych sytuacjach, każdy trochę co innego odnajdywał w moich portretach - mówi  Paweł Bogumił*, którego projekt inHUMAN zostanie zaprezentowany w Centrum Kultury Zamek.

- Wśród odciętych głów w mojej pracy odnajdziemy twarze ludzi z Dalekiego Wschodu, osoby o rysach negroidalnych czy naszych, europejskich. To pomieszanie oddaje współczesny stan, gdy morderstwa religijne mają miejsce na całym świecie - mówi poznański artysta Andrzej Okińczyc*. Jego wstrząsająca wystawa W Imię Boga Jedynego została otwarta w Centrum Kultury Zamek.

11 marca odbędzie się pandemicznie przekładany wernisaż wystawy podsumowującej konkurs Wielkopolska Press Photo 2020. Do tej pory zdjęcia były dostępne tylko w internecie. Gościnią wydarzenia będzie Karolina Jonderko - znakomita fotografka i dokumentalistka, członkini Napo Images i laureatka nagród fotograficznych, w tym Grand Press Photo, nominowana do tegorocznego konkursu World Press Photo.